Φυσικοθεραπευτική
αποκατάσταση

Φυσικοθεραπευτική αποκατάσταση

Η φυσικοθεραπευτική αποκατάσταση είναι ένας εξειδικευμένος κλάδος της υγειονομικής περίθαλψης που εστιάζει στο να βοηθήσει τα άτομα να αναρρώσουν από τραυματισμούς, χειρουργικές επεμβάσεις ή καταστάσεις που επηρεάζουν τη φυσική τους λειτουργία, την κινητικότητα και τη γενική ευεξία τους. Πρόκειται για μια πιο «ολιστική» επίλυση ενός πολυεπίπεδου προβλήματος υγείας, καθώς ο φυσικοθεραπευτής καλείται
να αντιμετωπίσει κι επιλύσει ένα συνδυασμό ζητημάτων που δυσχεραίνουν τη καθημερινότητα του ασθενούς, όπως πόνος, μυϊκή αδυναμία ή παράλυση, δυσκαμψία αρθρώσεων, εφαρμογή ορθοπεδικού και αναπηρικού εξοπλισμού.

Η φυσικοθεραπευτική αποκατάσταση καλείται να αντιμετωπίσει ένα ευρύ φάσμα καταστάσεων,
συμπεριλαμβανομένων:

• Ορθοπεδικών κακώσεων (κατάγματα, θλάσεις, ακρωτηριασμοί, αθλητικές κακώσεις)

• Χειρουργικών επεμβάσεων (χειρουργικές αντικαταστάσεις αρθρώσεων, αποκαταστάσεις καταγμάτων,
  χειρουργεία σπονδυλικής στήλης και περιφερικών νεύρων, καρδιολογικών και γενικών χειρουργείων)

• Νευρολογικές παθήσεις (εγκεφαλικό επεισόδιο, σκλήρυνση κατά πλάκας , νόσος Πάρκινσον,
  πολυνευρίτιδες)

• Τραυματισμοί νευρικού συστήματος (κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις, παραπληγίες, τετραπληγίες,
  τραυματισμοί νεύρων)

• Μυοσκελετικές διαταραχές (χρόνιοι πόνοι, αρθρίτιδες)

• Λοιποί τραυματισμοί και παθήσεις (εγκαύματα, καρδιολογικά και αναπνευστικά προβλήματα)

Οι φυσικοθεραπευτές διαδραματίζουν κρίσιμο ρόλο στην παροχή αυτού του τύπου αποκατάστασης και είναι αυτοί οι οποίοι καθορίζουν τα βήματά της.

Τα βήματα αυτά είναι :

• Εκτίμηση: Οι φυσικοθεραπευτές ξεκινούν διενεργώντας μια ενδελεχή αξιολόγηση της κατάστασης του
  ασθενούς. Αυτή η αξιολόγηση περιλαμβάνει ανασκόπηση του ιατρικού ιστορικού του ασθενούς, φυσική
  εξέταση και συχνά διαγνωστικές εξετάσεις ή απεικόνιση για την καλύτερη κατανόηση της έκτασης και της
  φύσης του τραυματισμού ή της κατάστασης.

• Διάγνωση: Με βάση την αξιολόγηση, γίνεται μια διάγνωση και τίθενται συγκεκριμένοι στόχοι
  αποκατάστασης. Αυτοί οι στόχοι αναπτύσσονται συνήθως σε συνεργασία με τον ασθενή και μπορεί να
  επικεντρωθούν στη μείωση του πόνου, στη βελτίωση της κινητικότητας, στην ενίσχυση της δύναμης και
  της ευελιξίας και στην αποκατάσταση λειτουργικών ικανοτήτων.

• Εξατομικευμένα σχέδια θεραπείας: Οι φυσικοθεραπευτές σχεδιάζουν εξατομικευμένα σχέδια θεραπείας
  προσαρμοσμένα στις ανάγκες και τους στόχους του ασθενούς. Αυτά τα σχέδια μπορεί να περιλαμβάνουν
  συνδυασμό θεραπευτικών τεχνικών, ασκήσεων και φυσικών μέσων.

• Φυσικά μέσα: Οι φυσικοθεραπευτές μπορούν να χρησιμοποιήσουν μέσα όπως η θερμοθεραπεία, το
  κρύο, ο υπέρηχος, η ηλεκτρική διέγερση, το LASER, το TECAR ή ο μαγνητικός διεγέρτης για την
  ανακούφιση του πόνου και την προώθηση της επούλωσης των ιστών.

• Διαχείριση πόνου: Η διαχείριση του πόνου είναι ένα κρίσιμο συστατικό της φυσικοθεραπείας. Οι
  θεραπευτές χρησιμοποιούν διάφορες προσεγγίσεις για να βοηθήσουν τους ασθενείς να διαχειριστούν
  τον πόνο, συμπεριλαμβανομένων των αναλγητικών ρευμάτων, θεραπευτικών ασκήσεων, ή ακόμα και
  πιο εξειδικευμένων τεχνικών, όπως βελονισμός και manual therapy.

• Πρόληψη: Εκτός από την αποκατάσταση, οι φυσικοθεραπευτές συχνά επικεντρώνονται στην πρόληψη
  τραυματισμών. Διδάσκουν στους ασθενείς πώς να αποφεύγουν τον εκ νέου τραυματισμό και παρέχουν
  καθοδήγηση για τη διατήρηση ενός υγιεινού και ενεργού τρόπου ζωής.

• Θεραπευτικές τεχνικές Οι φυσικοθεραπευτές χρησιμοποιούν μια ποικιλία θεραπευτικών τεχνικών για
  την προώθηση της θεραπείας και της ανάρρωσης. Αυτές μπορεί να περιλαμβάνουν μάλαξη,
  κινησιοθεραπεία, κινητοποίηση αρθρώσεων, νευρομυϊκή επανεκπαίδευση και τεχνικές βελτίωσης της
  στάσης και της μηχανικής του σώματος.

• Θεραπευτική άσκηση: Μια θεμελιώδης πτυχή της φυσικοθεραπείας είναι οι θεραπευτικές ασκήσεις.
  Αυτές οι ασκήσεις έχουν σχεδιαστεί για να βελτιώσουν τη δύναμη, την ευλυγισία, την ισορροπία, τον
  συντονισμό και την αντοχή. Οι ασθενείς διδάσκονται πώς να εκτελούν ασκήσεις σωστά και μπορεί να
  λαμβάνουν προγράμματα άσκησης στο σπίτι για να συνεχίσουν την πρόοδό τους εκτός των συνεδριών
  θεραπείας.

• Εκπαίδευση: Οι ασθενείς εκπαιδεύονται σχετικά με την κατάστασή τους, τη σημασία της συμμόρφωσης
  με το σχέδιο θεραπείας και τις στρατηγικές για την πρόληψη περαιτέρω τραυματισμού. Μπορούν επίσης
  να μάθουν τεχνικές και εργονομία, προκειμένου να κάνουν τις καθημερινές δραστηριότητες
  ασφαλέστερες και πιο διαχειρίσιμες.

• Παρακολούθηση προόδου: Οι φυσικοθεραπευτές παρακολουθούν συνεχώς την πρόοδο του ασθενούς
  και προσαρμόζουν το σχέδιο θεραπείας όπως απαιτείται. Αυτό διασφαλίζει ότι το πρόγραμμα
  αποκατάστασης παραμένει αποτελεσματικό και ευθυγραμμισμένο με τις εξελισσόμενες ανάγκες του
  ασθενούς.

• Λειτουργική αποκατάσταση: Ο απώτερος στόχος της φυσικοθεραπείας είναι να βοηθήσει τους ασθενείς
  να ανακτήσουν τη λειτουργική ανεξαρτησία. Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει δραστηριότητες όπως την εκ
  νέου εκμάθηση του περπατήματος μετά την επέμβαση ή τη βελτίωση των λεπτών κινητικών δεξιοτήτων
  για την εκτέλεση καθημερινών εργασιών.

Η διάρκεια και η συχνότητα των θεραπευτικών συνεδριών ποικίλλει ανάλογα με τις ανάγκες του ατόμου και τη φύση της κατάστασής του.
Ο απώτερος στόχος είναι η βελτιστοποίηση της φυσικής λειτουργίας και η βελτίωση της συνολικής ποιότητας ζωής του ασθενούς.