Trigger Point Therapy

Η θεραπεία με μυοπεριτονιακά σημεία πυροδότησης πόνου, γνωστή και ως trigger point therapy, είναι μια θεραπευτική τεχνική που χρησιμοποιείται για την ανακούφιση του μυϊκού πόνου και της δυσφορίας. Επικεντρώνεται στον εντοπισμό και τη θεραπεία σημείων πυροδότησης (ενεργοποίησης) ή αλλιώς Trigger Points, τα οποία είναι υπερευερέθιστα σημεία στους μύες και στον περιβάλλοντα συνδετικό ιστό (περιτονία). Αυτά τα σημεία συνήθως τα αισθανόμαστε σαν μικρούς, τεταμένους «κόμπους» ή οζίδια μέσα στον μυϊκό ιστό. Τα σημεία ενεργοποίησης μπορούν να προκαλέσουν μια ποικιλία συμπτωμάτων, όπως τοπικό πόνο, μυϊκή δυσκαμψία και περιορισμένο εύρος κίνησης. Όταν ενεργοποιούνται, μπορούν επίσης να «αντανακλούν» τον πόνο σε άλλες περιοχές του σώματος, ένα φαινόμενο γνωστό ως αναφερόμενος πόνος. Για παράδειγμα, ένα σημείο ενεργοποίησης στον ώμο ή την πλάτη μπορεί να προκαλέσει πόνο που αντανακλά κάτω από το χέρι. Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε στην ενότητα «Παθήσεις» και στο κεφάλαιο «Trigger points και σύνδρομο μυοπεριτονιακού πόνου»

Υπάρχουν δύο κύριοι τύποι σημείων ενεργοποίησης που αφορούν τη θεραπεία:

Ενεργά σημεία ενεργοποίησης: Αυτά τα σημεία ενεργοποίησης προκαλούν πόνο, είτε τοπικά είτε σε άλλες περιοχές του σώματος. Όταν ασκείται πίεση, μπορεί να προκαλέσουν πόνο και ενόχληση, τόσο στη θέση του σημείου ενεργοποίησης όσο και σε άλλες περιοχές του σώματος.

Λανθάνοντα σημεία ενεργοποίησης: Τα λανθάνοντα σημεία ενεργοποίησης είναι ανενεργά και δεν προκαλούν αυθόρμητο πόνο. Ωστόσο, μπορούν να περιορίσουν την κίνηση και να προκαλέσουν μυϊκή αδυναμία. Τα λανθάνοντα σημεία ενεργοποίησης μπορούν να γίνουν ενεργά υπό ορισμένες συνθήκες, όπως η υπερβολική χρήση των μυών, τραυματισμός, η κακή στάση του σώματος, οι μυϊκές ανισορροπίες και το στρες

Βήματα

Ακολουθούν τα βασικά σημεία που αφορούν τη θεραπεία σημείων ενεργοποίησης:

Αναγνώριση: Το πρώτο βήμα στη θεραπεία σημείων ενεργοποίησης είναι ο εντοπισμός των σημείων. Αυτά τα σημεία είναι συχνά ευαίσθητα στην αφή και μπορεί να αισθάνονται σαν σφιγμένοι κόμποι ή οζίδια στον μυϊκό ιστό. Τα σημεία ενεργοποίησης μπορούν να παραπέμπουν τον πόνο σε άλλες περιοχές του σώματος. Οι ειδικευμένοι φυσικοθεραπευτές μπορούν να εντοπίσουν αυτά τα σημεία μέσω της ψηλάφησης και ρωτώντας τον ασθενή για τον πόνο και την ενόχλησή του.

Πίεση και χειρισμός: Μόλις εντοπιστεί ένα σημείο ενεργοποίησης, ο θεραπευτής ασκεί πίεση στην περιοχή χρησιμοποιώντας τα δάχτυλά του, τις αρθρώσεις ή τα εξειδικευμένα εργαλεία του. Αυτή η πίεση μπορεί να διατηρηθεί ή μπορεί να περιλαμβάνει διάφορες τεχνικές για την απελευθέρωση της έντασης και την αποκατάσταση της φυσιολογικής μυϊκής λειτουργίας όπως μασάζ σε βάθος ιστού ή ισχαιμική συμπίεση (άσκηση πίεσης στο σημείο ενεργοποίησης μέχρι να απελευθερωθεί). Μετά την απελευθέρωση της πίεσης ο φυσικοθεραπευτής εφαρμόζει συγκεκριμένες διατάσεις και ασκήσεις για να βοηθήσει στη βελτίωση της ευκαμψίας των μυών και στην πρόληψη της αναμόρφωσης των σημείων ενεργοποίησης. Μία παραλλαγή αυτής της τεχνικής περιλαμβάνει ψεκασμό του trigger point με ψυκτικό σπρέι και στη συνέχεια διάταση του μυ.

Ενδείξεις

Η θεραπεία με σημεία ενεργοποίησης μπορεί να βοηθήσει στη μείωση του μυϊκού πόνου και της έντασης, στη βελτίωση της ευελιξίας και του εύρους κίνησης και στη βελτίωση της συνολικής χαλάρωσης.

Χρησιμοποιείται συχνά σε καταστάσεις όπως:

Οξύς ή χρόνιος πόνος

Πόνος στον αυχένα και στους ώμους

Οσφυαλγία

Πονοκέφαλοι τάσης

Διαταραχές της κροταφογναθικής άρθρωσης (TMJ)

Μυϊκοί τραυματισμοί